-
1 impetus
impĕtus ( inp-), ūs (dat. impetu, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 24, 3; no gen. plur.; abl. impetibus, Lucr. 1, 293; v. also impes), m. [impeto], an attack, assault, onset (freq. and class.; in sing. and plur. equally common).I.Lit.A.In gen.:B.incursio atque impetus armatorum,
Cic. Caecin. 15, 44:gladiis destrictis in eos impetum fecerunt,
Caes. B. G. 1, 25, 2:impetum facere in aliquem,
id. ib. 1, 46 fin.; Hirt. B. G. 8, 18, 4:in agros,
Liv. 1, 5, 4:ad regem,
id. 1, 5, 7; cf.:in hostes,
Caes. B. G. 1, 22, 3:dare impetum in aliquem,
Liv. 4, 28, 1; 2, 19, 7:capere impetum in aliquem,
Plin. 9, 30, 48, § 91:hostes impetu facto celeriter nostros perturbaverunt,
Caes. B. G. 4, 12, 1:oppidum magno impetu oppugnare,
id. ib. 2, 6:primo hostium impetu pulsi,
id. ib. 2, 24, 1:impetus gladiorum excipere,
id. ib. 1, 52, 4:impetum sustinere,
id. ib. 3, 2, 4:ferre impetum,
id. ib. 3, 19, 3:fracto impetu levissimi hominis,
Cic. Fam. 1, 5, b, 2:impetum propulsare,
id. Mur. 1, 2:nec primum quidem impetum, nec secundum, nec tertium, sustinere potuerunt,
Flor. 3, 3, 4; Liv. 33, 36, 11:uno impetu,
Curt. 8, 14, 18; Lact. 3, 26, 10; 5, 4, 1:coërcere,
Plin. 17, 22, 35, § 180:aquarum domare,
id. 31, 6, 31, § 58:nec tantum (cupiditates) in alios caeco impetu incurrunt, etc.,
Cic. Fin. 1, 13, 44.— Poet.: biformato impetu Centaurus, with double - shaped attack, Cic. poët. Tusc. 2, 8 fin.; v. biformatus.—In partic.1.In medic. lang., an attack of a disease, a fit, paroxysm:2.febris,
Cels. 2, 15:pituitae,
Plin. 28, 12, 50, § 183:coeliacorum,
id. 20, 14, 53, § 148: oculorum, i. e. inflammation, id. 20, 3, 8, § 16:thymum e vino tumores et impetus tollit,
id. 21, 21, 89, § 157; so absol., id. 22, 25, 58, § 122. —In mechanics, the pressure of a load, Vitr. 6, 3.—II.Transf., in gen. (without reference to an object), violent impulse, violent or rapid motion, impetus, impetuosity, violence, fury, vehemence, vigor, force.A.Physical: labitur uncta carina, volat super impetus undas, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 379 Vahl.):B. (α).in magno impetu maris atque aperto,
Caes. B. G. 3, 8, 1:Hebri,
Phaedr. 3, prol. 59:impetus caeli,
i. e. rapid motion, Cic. N. D. 2, 38, 97; Lucr. 5, 200. — Hence also poet.: quieti corpus nocturno impetu Dedi, in the nocturnal revolution, i. e. in the night, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44:impetus ipse animaï Et fera vis venti,
Lucr. 6, 591; cf.:tantos impetus ventorum sustinere,
Caes. B. G. 3, 13, 6.—Sing.:(β).repentino quodam impetu animi incitatus,
internal pressure, impulse, Cic. Off. 1, 15, 49; cf.:ut tota mente omnique animi impetu in rem publicam incumbas,
id. Fam. 10, 5, 2; id. Att. 11, 5, 1:impetu magis quam consilio,
Liv. 42, 29, 11:aliter in oratione nec impetus ullus nec vis esse potest,
Cic. Or. 68, 229; cf.:ad omnem impetum dicendi,
id. Deiot. 2, 5:actiones quae recitantur impetum omnem caloremque perdunt,
Plin. Ep. 2, 19, 2:resumere impetum fractum omissumque,
id. ib. 7, 9, 6:adulescens impetus ad bella maximi,
Vell. 2, 55, 2:est prudentis, sustinere ut currum sic impetum benevolentiae,
Cic. Lael. 17, 63:divinus impetus,
id. Div. 1, 49, 111:si ex hoc impetu rerum nihil prolatando remittitur,
Liv. 37, 19, 5:donec impetus famae et favor exercitus languesceret,
Tac. Agr. 39 fin.:est mihi per saevas impetus ire feras,
I feel an impulse, Ov. H. 4, 38:Bessus occidendi protinus regis impetum ceperat,
had formed a sudden purpose, Curt. 5, 12, 1:statim moriendi impetum cepit,
Suet. Oth. 9.—Prov.: Da spatium tenuemque moram, male cuncta ministrat impetus,
haste makes waste, Stat. Th. 10, 704 sq. —Plur.:animalia, quae habent suos impetus et rerum appetitus,
impulses, instincts, Cic. Off. 2, 3, 11:an fortitudo, nisi insanire coeperit, impetus suos non habebit?
id. Tusc. 4, 22, 50:temperantia est rationis in libidinem atque in alios non rectos impetus animi firma et moderata dominatio,
id. Inv. 2, 54, 164:insanos atque indomitos impetus vulgi cohibere,
id. Rep. 1, 5. -
2 inpetus
impĕtus ( inp-), ūs (dat. impetu, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 24, 3; no gen. plur.; abl. impetibus, Lucr. 1, 293; v. also impes), m. [impeto], an attack, assault, onset (freq. and class.; in sing. and plur. equally common).I.Lit.A.In gen.:B.incursio atque impetus armatorum,
Cic. Caecin. 15, 44:gladiis destrictis in eos impetum fecerunt,
Caes. B. G. 1, 25, 2:impetum facere in aliquem,
id. ib. 1, 46 fin.; Hirt. B. G. 8, 18, 4:in agros,
Liv. 1, 5, 4:ad regem,
id. 1, 5, 7; cf.:in hostes,
Caes. B. G. 1, 22, 3:dare impetum in aliquem,
Liv. 4, 28, 1; 2, 19, 7:capere impetum in aliquem,
Plin. 9, 30, 48, § 91:hostes impetu facto celeriter nostros perturbaverunt,
Caes. B. G. 4, 12, 1:oppidum magno impetu oppugnare,
id. ib. 2, 6:primo hostium impetu pulsi,
id. ib. 2, 24, 1:impetus gladiorum excipere,
id. ib. 1, 52, 4:impetum sustinere,
id. ib. 3, 2, 4:ferre impetum,
id. ib. 3, 19, 3:fracto impetu levissimi hominis,
Cic. Fam. 1, 5, b, 2:impetum propulsare,
id. Mur. 1, 2:nec primum quidem impetum, nec secundum, nec tertium, sustinere potuerunt,
Flor. 3, 3, 4; Liv. 33, 36, 11:uno impetu,
Curt. 8, 14, 18; Lact. 3, 26, 10; 5, 4, 1:coërcere,
Plin. 17, 22, 35, § 180:aquarum domare,
id. 31, 6, 31, § 58:nec tantum (cupiditates) in alios caeco impetu incurrunt, etc.,
Cic. Fin. 1, 13, 44.— Poet.: biformato impetu Centaurus, with double - shaped attack, Cic. poët. Tusc. 2, 8 fin.; v. biformatus.—In partic.1.In medic. lang., an attack of a disease, a fit, paroxysm:2.febris,
Cels. 2, 15:pituitae,
Plin. 28, 12, 50, § 183:coeliacorum,
id. 20, 14, 53, § 148: oculorum, i. e. inflammation, id. 20, 3, 8, § 16:thymum e vino tumores et impetus tollit,
id. 21, 21, 89, § 157; so absol., id. 22, 25, 58, § 122. —In mechanics, the pressure of a load, Vitr. 6, 3.—II.Transf., in gen. (without reference to an object), violent impulse, violent or rapid motion, impetus, impetuosity, violence, fury, vehemence, vigor, force.A.Physical: labitur uncta carina, volat super impetus undas, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 379 Vahl.):B. (α).in magno impetu maris atque aperto,
Caes. B. G. 3, 8, 1:Hebri,
Phaedr. 3, prol. 59:impetus caeli,
i. e. rapid motion, Cic. N. D. 2, 38, 97; Lucr. 5, 200. — Hence also poet.: quieti corpus nocturno impetu Dedi, in the nocturnal revolution, i. e. in the night, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44:impetus ipse animaï Et fera vis venti,
Lucr. 6, 591; cf.:tantos impetus ventorum sustinere,
Caes. B. G. 3, 13, 6.—Sing.:(β).repentino quodam impetu animi incitatus,
internal pressure, impulse, Cic. Off. 1, 15, 49; cf.:ut tota mente omnique animi impetu in rem publicam incumbas,
id. Fam. 10, 5, 2; id. Att. 11, 5, 1:impetu magis quam consilio,
Liv. 42, 29, 11:aliter in oratione nec impetus ullus nec vis esse potest,
Cic. Or. 68, 229; cf.:ad omnem impetum dicendi,
id. Deiot. 2, 5:actiones quae recitantur impetum omnem caloremque perdunt,
Plin. Ep. 2, 19, 2:resumere impetum fractum omissumque,
id. ib. 7, 9, 6:adulescens impetus ad bella maximi,
Vell. 2, 55, 2:est prudentis, sustinere ut currum sic impetum benevolentiae,
Cic. Lael. 17, 63:divinus impetus,
id. Div. 1, 49, 111:si ex hoc impetu rerum nihil prolatando remittitur,
Liv. 37, 19, 5:donec impetus famae et favor exercitus languesceret,
Tac. Agr. 39 fin.:est mihi per saevas impetus ire feras,
I feel an impulse, Ov. H. 4, 38:Bessus occidendi protinus regis impetum ceperat,
had formed a sudden purpose, Curt. 5, 12, 1:statim moriendi impetum cepit,
Suet. Oth. 9.—Prov.: Da spatium tenuemque moram, male cuncta ministrat impetus,
haste makes waste, Stat. Th. 10, 704 sq. —Plur.:animalia, quae habent suos impetus et rerum appetitus,
impulses, instincts, Cic. Off. 2, 3, 11:an fortitudo, nisi insanire coeperit, impetus suos non habebit?
id. Tusc. 4, 22, 50:temperantia est rationis in libidinem atque in alios non rectos impetus animi firma et moderata dominatio,
id. Inv. 2, 54, 164:insanos atque indomitos impetus vulgi cohibere,
id. Rep. 1, 5. -
3 ācer
ācer ācris, ācre, adj. with comp. and sup. [2 AC-], to the senses, sharp, piercing, penetrating, cutting, irritating, pungent: oculi: favilla non acris, no longer glowing, O.: acrior voltus, keener look, O.: acrem flammae sonitum, V.: acri tibiā, H.: canes naribus acres, O.: acetum, H.: stimuli, V.: sol acrior, fierce, H.: stomachus, irritated, H.: hiemps, severe, H.: Aufidus, impetuous, H.— Of mind, etc., violent, vehement, consuming, bitter: odium: dolor, V.: supplicia.—Of intellectual qualities, subtle, acute, penetrating, sagacious, shrewd: animus: ingenium: memoria, ready. — Of moral qualities, active, ardent, eager, spirited, keen, brave, zealous: milites: in armis, V.: acerrimus armis, V.: acer equis, spirited charioteer, V. — Violent, hasty, quick, hot, passionate, fierce, severe: cupiditas: pater acerrimus, enraged, angry, T.: acres contra me: voltus in hostem, H.: virgines in iuvenes unguibus, H.: leo, N.—As subst: ridiculum acri fortius magnas secat res, more effectually than severity, H. — Fig.: prima coitiost acerruma, i. e. most critical, T.: amor gloriae, keen: pocula, excessive, H.: concursus, Cs.: fuga, impetuous, V.: (vos) rapit vis acrior, an irresistible impulse, H.: regno Arsacis acrior est Germanorum libertas, more formidable, Ta.* * *Imaple tree; wood of the maple tree; mapleIIacris -e, acrior -or -us, acerrimus -a -um ADJsharp, bitter, pointed, piercing, shrill; sagacious, keen; severe, vigorous -
4 concitātus
concitātus adj. with comp. and sup. [P. of concito], rapid, swift, quick: equo concitato vehitur, at full speed, N.: quam concitatissimos equos inmittere, L.: conversio caeli concitatior.—Fig., roused, excited, vehement, ardent: contio: concitatior clamor, L.* * *Iconcitata -um, concitatior -or -us, concitatissimus -a -um ADJfast/rapid; roused/vehement/violent (emotions); passionate, energetic; excitedII -
5 naturale
I.By birth, one's own:II.naturalis pater, opp. to adoptive father,
Cic. Phil. 3, 6, 15:in adoptionem dato redire in familiam liceat, si pater naturalis sine liberis decesserit,
Quint. 3, 6, 96: filius ( = kata phusin uios), Liv. 42, 52:Pauli nepos,
id. 44, 44; Suet. Tib. 52; Gai. Inst. 2, 137; 3, 31:qui in avi sui naturalis potestate est,
Dig. 37, 8, 1, § 2; also, natural, illegitimate ( = nothus), Dig. 40, 5, 40; 36, 1, 80, § 2; Aug. Conf. 6, 12; Inscr. Grut. 945, 3.—Of or belonging to the nature of things, produced by or agreeable to nature, natural:III.naturale est alicui,
it is natural to one, it is his innate quality, Plin. 11, 37. 54, §144: historia, id. praef. § 1: motus naturalis,
Cic. Fin. 1, 6, 19:societas,
id. Off. 1, 16, 50:lex,
id. N. D. 1, 14, 36:notio naturalis atque insita in animis nostris,
id. Fin. 1, 9, 31:naturalis, non fucatus nitor,
id. Brut. 9, 36:bonum,
id. Cael. 5, 11: dies, a natural day, i. e. from sunrise to sunset, opp. to the dies civilis, Censor. de Die Nat. 23;v. civilis: mors,
a natural, not a violent death, Plin. 7, 53, 54, § 180 (for the class. mors necessaria, Cic. Mil. 7, 16):naturales exitus,
the anus, Col. 6, 30, 8:naturalia desideria,
the serual impulse, id. 6, 24, 2; 6, 27, 7: loca naturalia, the sexual parts of men and animals, Cels. 1, p. 11 Milligan.—As subst.: nātūrāle, is, n., the private parts:sanguinis pars per naturale descendit,
Cels. 5, 26, 13; 7, 26, 1 al.—More freq. plur., nātūrālĭa, ĭum, n., in same sense, Cels. 4, 21 init.; 5, 20, 4; 6, 18, 2 al.; Col. 6, 27, 10; Just. 1, 4, 2.—Of or concerning nature, natural:IV.naturales quaestiones,
Cic. Part. 18, 64:historia, Plin. H. N. praef. § 1: philosophia,
Isid. Orig. 2, 24, 12.—Opp. to fictitious, natural, real:philosophi duos Joves fecerunt, unum naturalem, alterum fabulosum,
Lact. 1, 11. —Hence, adv.: nātūrālĭter, naturally, conformably to nature, by nature:nec vero umquam animus hominis naturaliter divinat,
Cic. Div. 1, 50, 113:alacritas naturaliter innata,
Caes. B. C. 3, 92:inter naturaliter dissimillimos,
Vell. 2, 60, 5; Plin. 11, 37, 47, § 130:profluere (urinam),
Cels. 7, 26, 1; Hirt. B. Alex. 8:est aliquid in omni materiā naturaliter primum,
Quint. 3, 8, 6. -
6 naturalia
I.By birth, one's own:II.naturalis pater, opp. to adoptive father,
Cic. Phil. 3, 6, 15:in adoptionem dato redire in familiam liceat, si pater naturalis sine liberis decesserit,
Quint. 3, 6, 96: filius ( = kata phusin uios), Liv. 42, 52:Pauli nepos,
id. 44, 44; Suet. Tib. 52; Gai. Inst. 2, 137; 3, 31:qui in avi sui naturalis potestate est,
Dig. 37, 8, 1, § 2; also, natural, illegitimate ( = nothus), Dig. 40, 5, 40; 36, 1, 80, § 2; Aug. Conf. 6, 12; Inscr. Grut. 945, 3.—Of or belonging to the nature of things, produced by or agreeable to nature, natural:III.naturale est alicui,
it is natural to one, it is his innate quality, Plin. 11, 37. 54, §144: historia, id. praef. § 1: motus naturalis,
Cic. Fin. 1, 6, 19:societas,
id. Off. 1, 16, 50:lex,
id. N. D. 1, 14, 36:notio naturalis atque insita in animis nostris,
id. Fin. 1, 9, 31:naturalis, non fucatus nitor,
id. Brut. 9, 36:bonum,
id. Cael. 5, 11: dies, a natural day, i. e. from sunrise to sunset, opp. to the dies civilis, Censor. de Die Nat. 23;v. civilis: mors,
a natural, not a violent death, Plin. 7, 53, 54, § 180 (for the class. mors necessaria, Cic. Mil. 7, 16):naturales exitus,
the anus, Col. 6, 30, 8:naturalia desideria,
the serual impulse, id. 6, 24, 2; 6, 27, 7: loca naturalia, the sexual parts of men and animals, Cels. 1, p. 11 Milligan.—As subst.: nātūrāle, is, n., the private parts:sanguinis pars per naturale descendit,
Cels. 5, 26, 13; 7, 26, 1 al.—More freq. plur., nātūrālĭa, ĭum, n., in same sense, Cels. 4, 21 init.; 5, 20, 4; 6, 18, 2 al.; Col. 6, 27, 10; Just. 1, 4, 2.—Of or concerning nature, natural:IV.naturales quaestiones,
Cic. Part. 18, 64:historia, Plin. H. N. praef. § 1: philosophia,
Isid. Orig. 2, 24, 12.—Opp. to fictitious, natural, real:philosophi duos Joves fecerunt, unum naturalem, alterum fabulosum,
Lact. 1, 11. —Hence, adv.: nātūrālĭter, naturally, conformably to nature, by nature:nec vero umquam animus hominis naturaliter divinat,
Cic. Div. 1, 50, 113:alacritas naturaliter innata,
Caes. B. C. 3, 92:inter naturaliter dissimillimos,
Vell. 2, 60, 5; Plin. 11, 37, 47, § 130:profluere (urinam),
Cels. 7, 26, 1; Hirt. B. Alex. 8:est aliquid in omni materiā naturaliter primum,
Quint. 3, 8, 6. -
7 naturalis
I.By birth, one's own:II.naturalis pater, opp. to adoptive father,
Cic. Phil. 3, 6, 15:in adoptionem dato redire in familiam liceat, si pater naturalis sine liberis decesserit,
Quint. 3, 6, 96: filius ( = kata phusin uios), Liv. 42, 52:Pauli nepos,
id. 44, 44; Suet. Tib. 52; Gai. Inst. 2, 137; 3, 31:qui in avi sui naturalis potestate est,
Dig. 37, 8, 1, § 2; also, natural, illegitimate ( = nothus), Dig. 40, 5, 40; 36, 1, 80, § 2; Aug. Conf. 6, 12; Inscr. Grut. 945, 3.—Of or belonging to the nature of things, produced by or agreeable to nature, natural:III.naturale est alicui,
it is natural to one, it is his innate quality, Plin. 11, 37. 54, §144: historia, id. praef. § 1: motus naturalis,
Cic. Fin. 1, 6, 19:societas,
id. Off. 1, 16, 50:lex,
id. N. D. 1, 14, 36:notio naturalis atque insita in animis nostris,
id. Fin. 1, 9, 31:naturalis, non fucatus nitor,
id. Brut. 9, 36:bonum,
id. Cael. 5, 11: dies, a natural day, i. e. from sunrise to sunset, opp. to the dies civilis, Censor. de Die Nat. 23;v. civilis: mors,
a natural, not a violent death, Plin. 7, 53, 54, § 180 (for the class. mors necessaria, Cic. Mil. 7, 16):naturales exitus,
the anus, Col. 6, 30, 8:naturalia desideria,
the serual impulse, id. 6, 24, 2; 6, 27, 7: loca naturalia, the sexual parts of men and animals, Cels. 1, p. 11 Milligan.—As subst.: nātūrāle, is, n., the private parts:sanguinis pars per naturale descendit,
Cels. 5, 26, 13; 7, 26, 1 al.—More freq. plur., nātūrālĭa, ĭum, n., in same sense, Cels. 4, 21 init.; 5, 20, 4; 6, 18, 2 al.; Col. 6, 27, 10; Just. 1, 4, 2.—Of or concerning nature, natural:IV.naturales quaestiones,
Cic. Part. 18, 64:historia, Plin. H. N. praef. § 1: philosophia,
Isid. Orig. 2, 24, 12.—Opp. to fictitious, natural, real:philosophi duos Joves fecerunt, unum naturalem, alterum fabulosum,
Lact. 1, 11. —Hence, adv.: nātūrālĭter, naturally, conformably to nature, by nature:nec vero umquam animus hominis naturaliter divinat,
Cic. Div. 1, 50, 113:alacritas naturaliter innata,
Caes. B. C. 3, 92:inter naturaliter dissimillimos,
Vell. 2, 60, 5; Plin. 11, 37, 47, § 130:profluere (urinam),
Cels. 7, 26, 1; Hirt. B. Alex. 8:est aliquid in omni materiā naturaliter primum,
Quint. 3, 8, 6.
См. также в других словарях:
Impulse — Im pulse, n. [L. impulsus, fr. impellere. See {Impel}.] [1913 Webster] 1. The act of impelling, or driving onward with sudden force; impulsion; especially, force so communicated as to produced motion suddenly, or immediately. [1913 Webster] All… … The Collaborative International Dictionary of English
impulse — noun 1 sudden strong wish ADJECTIVE ▪ strong ▪ irresistible ▪ first, initial, original ▪ My first impulse was to run away … Collocations dictionary
violent — adj. 1 using physical strength intended to hurt/kill VERBS ▪ be ▪ become, get, grow, turn ▪ She started to get violent. ADVERB … Collocations dictionary
Impulse (Psionex) — Superherobox| caption= comic color=background:#ff8080 character name=Impulse real name=Dwight Hubbard species= publisher=Marvel Comics debut= New Warriors vol. 1 #4 (October 1990) creators=Fabian Nicieza and Mark Bagley alliance… … Wikipedia
Impulse (1984 film) — Infobox Film name = Impulse image size = caption = Theatrical release poster director = Graham Baker producer = Tim Zinnemann writer = Don Carlos Dunaway Nicholas Kazan narrator = starring = Tim Matheson Meg Tilly Hume Cronyn music = Paul Chihara … Wikipedia
Irresistible impulse — In criminal law, irresistible impulse is a defense by excuse, in this case some sort of insanity, in which the defendant argues that they should not be held criminally liable for their actions that broke the law, because they could not control… … Wikipedia
Shock — Shock, n. [Cf. D. schok a bounce, jolt, or leap, OHG. scoc a swing, MHG. schoc, Icel. skykkjun tremuously, F. choc a shock, collision, a dashing or striking against, Sp. choque, It. ciocco a log. [root]161. Cf. {Shock} to shake.] 1. A quivering… … The Collaborative International Dictionary of English
Intensive short-term dynamic psychotherapy — (ISTDP) is a form of short term psychotherapy developed through empirical research by Habib Davanloo, MD. This article is an introductory overview; those who wish to investigate further are referred to Davanloo s Intensive Short Term Dynamic… … Wikipedia
Impetus — L impetus est une doctrine élaborée à Alexandrie puis au Moyen Âge par les savants arabes ou latins, pour améliorer la physique d Aristote et expliquer le mouvement des corps physiques. Selon Aristote, il existe deux types de mouvements, le… … Wikipédia en Français
Wiseguy — Infobox television show name = Wiseguy caption = format = Crime / Drama runtime = 60 minutes per episode creator = Stephen J. Cannell, Frank Lupo starring = Ken Wahl Jonathan Banks Jim Byrnes country = USA network = CBS first aired = September 16 … Wikipedia
The Gun (The Outer Limits) — Infobox Television episode Title = The Gun Series = The Outer Limits Caption = Season = 6 Episode = 109 Airdate = 28 January, 2000 Writer = Episode list = List of The Outer Limits episodes Prev = Judgment Day Next = Skin Deep The Gun is an… … Wikipedia